GPS jest systemem nawigacji satelitarnej, składającym się z 24 satelitów Ministerstwa Obrony Stanów Zjednoczonych, rozmieszczonych w sześciu planach orbitalnych. Pierwotnie opracowany dla potrzeb nawigacji amerykańskich łodzi podwodnych, system GPS dostarcza użytkownikom dokładnych informacji o czasie, położeniu i prędkości.

Zasada działania systemu opiera się na pomiarze odległości pomiędzy satelitą poruszającym się po ściśle wyznaczonej orbicie a odbiornikiem. Znana odległość od satelity lokuje odbiornik na sferze o promieniu równym zmierzonej odległości. Znana odległość od dwóch satelitów lokuje odbiornik na okręgu będącym przecięciem dwu sfer. Kiedy odbiornik zmierzy odległości od trzech satelitów, istnieją tylko dwa punkty, w których może się on znajdować.

Zastosowania odbiorników GPS są właściwie nieograniczone. Samochody nawigowane po elektronicznych mapach pokładowych komputerów, samochody dostawcze sterowane precyzyjnie od miejsca załadunku do miejsca dostawy wg zasad "just in time", wreszcie przenośne komputery wyposażone w komputerowe książki telefoniczne z zaszytymi lokacjami GPS firm i instytucji, odpowiadające na pytanie właściciela: "Gdzie jest najbliższy serwis Forda?" Oszczędność czasu, oszczędność energii.

Użytkownik systemu jest na bieżąco informowany o swym położeniu, o prędkości z jaką się porusza, o zmianie kierunku ruchu jaki ma nastąpić, itp.